نصوص روایات امام عسکری(ع) بر امامت حضرت مهدی(عج)حجت الاسلام و المسلمین محمود ملکی
به گزارش خبرنگار ایسکا حجت¬الاسلام محمود ملکی¬راد عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی درباره نصوص روایات امام عسکری (ع ) بر امامت حضرت مهدی (عج) گفت: یکی از دلایل اثبات امامت حضرت مهدی(عج) روایاتی است که از امام عسکری(ع) بر امامت ایشان وارد شده است. به‌رغم جو خفقانی که در زمان امام عسکری(ع) حاکم بود، اما در عین حال از سوی آن‌حضرت نصوص و روایاتی که بر امامت امام مهدی(عج) دلالت کند وارد شده است. اینک به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود:
1. ابوالادیان می‌گوید: من نامه‌های آن‌حضرت را به نقاط مختلف می‌بردم و جواب می‌گرفتم. آخرین باری که به محضر امام(ع) رسیدم، آن‌حضرت مریض بودند، نامههایى را نوشتند و فرمودند اينها را به مدائن برسان. چهارده روز سفرت طول مي‌كشد و روز پانزدهم وارد سامرا مي‌شوى و می‌بینی من از دنیا رفته‌ام و در خانه من سر و صدای گریه و زاری را خواهید شنید. گفتم ای آقای من، پس از شما به چه کسی مراجعه کنم، فرمودند: هر كس جواب نامههاى مرا از تو خواست او بعد از من قائم به امر امامت است، عرض كردم نشانه‌اى بيفزایيد، فرمودند: هركس بر من نماز خواند او قائم بعد از من است ... من نامهها را به مدائن رساندم و جواب آن‌ها را گرفتم و چنانکه فرموده بود روز پانزدهم به سامرا برگشتم و دیدم از خانه امام(ع) ناله و شیون بلند است. رفتم دیدم مردم دور و بر جعفر برادر امام عسکری(ع) جمع شده و به وی درباره رحلت برادرش تسلیت و برای امامتش تبریک می‌گویند. با خودم گفتم بعید است این شخص امام باشد و اگر امامت به وی رسیده باشد، حتماً امامت باطل شده و از جایگاه خود سقوط کرده است. چون من او را به خوبی می‌شناختم، من نزديك او رفتم و به وی تسليت گفتم و تهنيت دادم و چيزى از من نپرسيد. سپس به او گفته شد برادرت كفن شده است برخيز و بر او نمازگزار، جعفر بن على با افرادی که با او بودند وارد حياط شدند... جعفر جلو ايستاد كه بر برادر نماز بخواند. چون خواست اللَّه اكبر بگويد ناگاه كودكى گندمگون از اتاق بيرون آمد و ردای جعفر را عقب كشيد و گفت: اى عمو، من سزاوارم كه به جنازه پدرم نماز گزارم، عقب بايست. جعفر با رنگ پریده به‌عقب ايستاد و آن كودك جلو آمد و بر جنازه پدر نماز خواند و او را به خاك سپرد و سپس وی به من گفت: جواب نامهها را بياور كه با تو است. آن‌ها را به وى دادم، بعد از این جریان نزد جعفر بن على رفتم دیدم از دست آن کودک ناله و فرياد مي‌كند». (1)
2. شیخ صدوق از احمدبن اسحاق بن سعید نقل می‌کند که او گفت: امام عسکری(ع) فرمودند: «سپاس از آن خدايى است كه مرا از دنيا نبرد تا آنكه جانشين مرا به من نشان داد، او از نظر آفرينش و اخلاق شبيهترين مردم به رسول خداست. خداى تعالى او را در غيبتش حفظ فرمايد، سپس او را آشكار كند و او زمين را پر از عدل و داد فرمايد؛ همچنان كه مملو از جور و ستم شده باشد». (2)
3. شیخ صدوق از محمد بن عثمان عمری نقل می‌کند. او گفت: از پدرم شنيدم كه مىگفت: من نزد امام عسكرى(ع) بودم كه از آن‌حضرت درباره خبری كه از پدران بزرگوارش روايت شده است؛ سؤال شد مبنی بر اینکه زمين از حجّت الهى بر خلايق تا روز قيامت خالى نمىماند و كسى كه بميرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلیت درگذشته است. امام(ع) در پاسخ فرمودند: «اين حقّ است همچنان‌که روز روشن حقّ است؛ گفتند: اى فرزند رسول خدا حجّت و امام پس از شما كيست، فرمودند: فرزندم محمّد، او امام و حجّت پس از من است، كسى كه بميرد و او را نشناسد به مرگ جاهلیت درگذشته است...». (3)
روایات در این باره بیشتر از موارد یاد شده است. این روایات با الفاظ و تعابیر مختلف آمده‌اند. بدین جهت می‌توان گفت که آن‌ها در حد تواتر معنوی‌اند. (4)
1. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج2، ص475.
2. همان، ج2، ص409.
3 . همان، ج2، ص409.
4 . شیخ مفید، الارشاد، ص375، و الکافی، ج1، ص 328، و اعلام الوری، ج2، ص248، کشف الغمه، ج3، ص 243.
منبع:
پایگاه اطلاع رسانی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی
حجت الاسلام والمسلمین محمود ملکی راد, اخبار پژوهشکده مهدویت و آینده‌پژوهی
|